स्थानीय उत्पादनको व्यापारलाई दुई वर्षभित्र नै करोडौँको बनाउन सफल भए भने थुप्रैलाई रोजगारसमेत प्रदान गरेका छन्। मनले आँटे देशमै रुपैयाँ फलाउन सकिन्छ भन्ने कुराको सबल उदाहरण हुन् दाहाल दम्पती।

पैसा कमाउने र पीआर पाउने लोभमा विदेश अध्ययन गर्न गएका नेपाली विद्यार्थीहरु कन्सल्टेन्सीबाट ठगिँदै आएका छन्। अधिकांश विद्यार्थी आफूले रोजेको भन्दा पनि कन्सल्टेन्सीले खोजिदिएको कलेज तथा विश्वविद्यालयमा जानुपर्ने बाध्यतामा छन्।

जिरो अथवा शून्य भन्नु शब्दको फेर न हो, यसको अर्थलाई अनर्थ बनाउने खेल यिनै अक्षरका खेलाडीहरुले गरेका हुन्। तर त्यही जिरो शब्दको 'हन्टर'ले मलाई धेरै कोर्रा हानिसकेको छ।

जनविश्वास अनुसार बोक्सीहरुले घैंटोमा रहेको प्वाल गणना गर्न सफल भएमा नर्तकीको तत्काल मृत्यु हुन्छ।

गाउँघरतिर पहिलेदेखि जोहो गरेर राखेको अन्नपात र घ्युजस्ता वस्तुले केही राहत भए पनि सहर केन्द्रितहरुलाई यस पटकको महँगीले सास्ती हुने पक्का छ।

कुमार भाष्करको निर्देशनमा बनेको फिल्म 'कौसीद' सामाजिक–पारिवारिक चलचित्र हो।

यस वर्ष पनि भीड न्युरोडतिरै सोझिँदा अन्यत्रका व्यापारीहरु निराश बनेका छन्।

मिथिलामा पितृ पक्षमा मनाइने जितिया पर्व सन्तानको दीर्घायु र पितृलाई समेत सम्झेर मनाइने गरिन्छ। यसलाई आरतीकी आमाले माइतीघरमा बसेर मनाउँदैछिन्।

जसले इन्द्रबहादुर राईदेखि भूपि शेरचन, लक्ष्मीप्रसाद देवकोटादेखि वीपी कोइराला र पारिजातसम्मका कृतिहरुको आवरण चित्र बनाएर अक्षरलाई कलाको माध्यमबाट मुखरित गरिदिए।

विद्यालय सुधारमा आमा समूहसँग हातेमालो गरी अगाडि बढेका विद्यालयको अवस्था राम्रो छ।

आन्दोलनका लागि ७७ वटै जिल्लाबाट राहत, करार, बाल विकास, स्थायी शिक्षक, कर्मचारीलगायत काठमाडौंमा आन्दोलनमा आएका थिए। केही सरकारसँग माग पूरा भएपछि फर्किए भने केही माग पूरा नभएको भन्दै सडकमै छन्।

शिक्षा नियमावलीमा शिक्षकले पालना गर्नुपर्ने आचारसंहितामा शिक्षकले विद्यार्थीलाई शारीरिक र मानसिक यातना दिन नहुने उल्लेख छ।

तुलसालय अनाथाश्रमकी सरु सुवेदी अहिले स्वयं त्यस्ता घर बिर्सेका, घरबारबाट परित्याग गरिएका, सडकमा अलपत्र परेका र पारिएका थुप्रै बाल–वृद्धकी अभिभावक भएकी छन्। सबैकी ‘आमा’ भएकी छिन्।

हुम्लाको अदानचुलीबाट भारी हिमपातको बेला अनेक कष्ट सहेर बेसहारा बनेकी २० दिने बालिकालाई सरु सुवेदीले ईश्वरको प्रसादझैं थापेकी थिइन्। उनैले जुराएदिएको नाम हो स्तुति।

सुवेदीको अथक प्रयास र चिकित्सकहरुको उपचारले सडकमा माग्नेको अवस्थामा पुगेका वरिष्ठ चिकित्सक पुनः पहिलेजस्तै भएका छन्।

चलचित्रप्रति युवावर्गको आकर्षण हुने नै भयो। यो चलचित्रले नेपाली समाजलाई दिएको अर्को उपहार भनेको सुमधुर संगीत पनि हो।

मिटरब्याज पीडित समस्या समाधान गर्न बनेको जाँचबुझ आयोगका अनुसार साहुले ऋण दिएको भन्दा धेरै गुणा रकमको तमसुक बनाएको पाइएको छ।

निर्वाचनमा सहभागी भई आफ्नो अमूल्य मत जाहेर गर्ने अधिकारबाट कुनै पनि नागरिक वञ्चित हुनु लोकतन्त्र र मानव अधिकारको आधारभूत सिद्धान्त विपरीत रहेको मानव अधिकार आयोगले बताएको छ।

कोइरालाले यस कथामा आफैंभित्र फुटेको र चिरिएको व्यक्तित्वको रुपमा पवित्रालाई उभ्याएका छन्।

तुलसालयको बिहानको वातावरण पनि सधैं हतारको हुन्छ। जहाँ ४ वर्षदेखिका १३ वर्षसम्मका २२ जना बालबालिका विद्यालयका लागि तयार हुन्छन्।