हामी किर्गिस्तान यात्रामा छौँ। आज मलाई अरु कुनै ठाउँ घुम्न मन लागिरहेको थियो। सूचीमा धेरै ठाउँ थिए। तर एउटा योजना बनाउनु पर्ने भयो। अब म भिक्ट्री गार्डेन, ओक पार्क, आला टु स्क्वाएर, फाइन आर्ट म्युजियम, पेनफिलभ पार्क डुल्ने योजना बनाउन लागेँ।
होटेलको रिसेप्सनमा गएर सो कुरा बताएँ। त्यहाँ भएका युवक मेरो कुरा सुनेर मुस्काए। मैले पहिले भिक्ट्री पार्क जाने कुरा बताएँ। तर उनले त्यो ठाउँ सम्झनै सकेनन्।
गुगल म्यापमा देखाएपछि बल्ल बुझे। त्यसको रसियाली भाषामा अर्कै नाम रहेछ, जुन मैले सम्झनै सकिनँ।
‘मानिसहरु त्यहाँ बिहे गर्न जान्छन्। धेरै जोडी त्यहाँ गएको देखेको छु। त्यहाँ जाने परम्परा छ। तर किन जान्छन्, थाहा छैन,’ उनले भिक्ट्री पार्क बारे भने, ‘राम्रो ठाउँ छ डुलेर आउनुहोला।’
‘हुन्छ। मैले ट्याक्सी अर्डर गरेको छु। एकैछिनमा फोन आउला। उसलाई यहाँ बोलाइदिनुस्,’ मैले अनुरोध गरेँ।
उनले हामी जाँदै गरेको ठाउँ वरिपरिका कुरा पनि बताउँदै थिए ट्याक्सी आइहाल्यो। होटेलका अर्का कर्मचारीले ट्याक्सितर्फ लिएर गए। ड्राइभरलाई खै के भने कुन्नी, ट्याक्सी चालकले सरासर लिएर हिँडे।
यसबीच अलिअलि यहाँको ट्याक्सीबारे पनि भनौँ। बिस्केकमा चार खालका ट्याक्सी पाइने रहेछन्। कारपुल, इकोनोमी, कम्फर्ट र कम्फर्ट प्लस। हामी कम्फर्टमा थियौं। भाडा १५० आसपास थियो। त्यो भनेको नेपाली २०० बराबर। इकोनामी र कारपुल अझ सस्ता रहेछन्।
हामी भिक्ट्री गार्डेन पुग्यौं। तीन तिरबाट अर्धवृत्तकार खाँबो, एउटा गोलो आकारको संरचनामा जोडिएका थिए। जसको मुनि सदा आगो बलिरहँदो रहेछ। युवायुवती बिहे गर्न आउने सो ठाउँमा हामी पुग्दा कुनै वरवधु देखिएनन्।
पार्कमा केही सालिक देखिए। कसका हुन्, थाहा भएन, बुझ्नका लागि ठूलो प्रयास पनि गरिएन। गार्डेनको उत्तरतिर बिस्केक सिटी सर्कस थियो। हामी चाहिँ पश्चिमतर्फ लाग्यौं। म्युजियम नपुग्दै थिएटर भेटियो। नाम थियो– ओपेरा एन्ड ब्यालेट थिएटर।